Bereikbaarheid in de loop der jaren

De bereikbaarheid van de verloskundige is in de loop der jaren veel veranderd. Destijds waren er geen mobieltjes om ‘even’ een vraag te stellen. Vroeger was echt niet beter wat betreft de bereikbaarheid.

Toen ik in 1985 begon als verloskundige had ik een semafoon. De zwangere die naar het dienstnummer (een vaste lijn) belde, kreeg het antwoordapparaat. De boodschap op het antwoordapparaat was dat men de ambulancedienst moest bellen. De ambulancedienst piepte mij op. Waar ik ook was, ik belde aan bij een huis met het verzoek of ik er even mocht bellen. Of ik reed naar een telefooncel en belde naar de ambulancedienst. Daar kreeg ik te horen wat de boodschap was. Daarna belde ik de ouders. Je snapt dat hier wel een 10-tal minuten overheen ging.

Later had ik een antwoordapparaat dat, nadat er een boodschap ingesproken was, mij oppiepte. Zelfde procedure om een telefoon te zoeken en dan belde ik mijn eigen antwoordapparaat. Een decoder gaf een geluid, waardoor ik de boodschap op het antwoordapparaat kon beluisteren.

Nu zijn we bereikbaar met de mobiele telefoon en met een voicemail. En ook met deze telefoon zijn de afgelopen jaren weer meer toepassingen ontwikkeld. Denk maar aan WhatsApp en FaceTime. Hiervan hebben wij in de afgelopen Coronatijd tijdens menig intake en kraambedvisite dankbaar gebruik van gemaakt. Al blijft het fysiek ontmoeten van mensen het allerfijnst.

Esther Rasenberg